کلبه دانلود

«مایکل بِی» اغلب گفته که عاشق این است که "همه چیز را حسابی منفجر کند." بسیار خوب، اگر میل اصلی او در زندگی این باشد، احتمال زیادی وجود ندارد که بتواند بیشتر از «تبدیل شوندگان: عصر انقراض/ Transformers: Age of Extinction » به خواسته ی خود برسد. این فیلم تا سر حد ممکن مشقت بارترین نوع فیلمی است که ممکن است کسی در هر جای دنیا به تماشای آن بنشیند. موضوع فقط این نیست که داستان توهین آمیز است، شخصیت ها بی مزه اند، اکشن فیلم کسل کننده است و گرافیک کامپیوتری در سراسر فیلم حضور دارد، مسئله این است که همه ی این چیزها نزدیک به سه ساعت ادامه دارند. این سه ساعت از عمر شماست که دیگر نمی توانید پس بگیرید.

دفاعیه ی بِی این است که فیلم های «تبدیل شوندگان» برای کودک کم سن و سال درون همه ی ما ساخته شده اند. شاید این موضوع درست باشد، البته اگر فرض کنیم این کودک ستیزه گر، ضد اجتماعی و مبتلا به کوتاهی دوره ی زمانی توجه باشد و از هر چیزی که کمترین شباهتی به انگیزه ی خلاقانه داشته باشد بی بهره باشد. کودک درون من معمولاً از فیلم های احمقانه، پر سر و صدا و یا فاقد درونمایه ی سطح بالا لذت می برد. بعضی از قسمت های فیلم «گودزیلا» من را سر حال می آورد. بدگمانی ها را که کنار بگذارم مشتاقانه منتظر قسمت جدید «جنگ ستارگان» هستم و با وجود سقوط شتاب زده ی قسمت های اخیر هنوز هم «دکتر هو» را تحسین می کنم. اما این کودک درون از تصور تحمل کردن حتی چند دقیقه دیگر از یک فیلم «تبدیل شوندگان» به خود می لرزد. تنها چیزی که در مورد این فیلم از طول زمان نمایش آن حماسی تر است، بی روحی آن است.

بِی مدام می گوید کارش با مجموعه فیلم های «تبدیل شوندگان» تمام شده است اما این مجموعه او را مانند مگس به کثافت جذب می کند. این دفعه بازیگران انسانی فیلم های قبلی بیرون انداخته شده اند. در ابتدا ممکن است این موضوع چیز خوبی به نظر برسد تا اینکه بیننده متوجه می شود آدم های در فیلم های بِی از همان میزان جذابیت و اهمیت دکور پیش زمینه ی صحنه برخوردارند. واقعیت این است که همه چیز درباره ی روبات ها، نمایش سرمستانه ی ویرانی های کامپیوتری و البته، انفجارها ست. ای کاش می توانستم بگویم "تکیه بده و از سواری لذت ببر"، اما حتماً دلیلی دارد که سواری ترن های هوایی شهربازی ها تنها چند دقیقه طول می کشد.

 برای مشاهده کامل به ادامه مطلب بروید.